Tjalling Smit: Praat Nederlands met me

De Participatiewet en de Algemene wet bestuursrecht staan vol met juridische volzinnen die de nodige tijd kosten om te begrijpen en zeeën van tijd om te achterhalen wat je nu precies moet doen of laten. Een voorbeeld uit de Participatiewet:

Artikel 17 lid 1
De belanghebbende doet aan het college op verzoek of onverwijld uit eigen beweging mededeling van alle feiten en omstandigheden waarvan hem redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat zij van invloed kunnen zijn op zijn arbeidsinschakeling of het recht op bijstand. Deze verplichting geldt niet indien die feiten en omstandigheden door het college kunnen worden vastgesteld op grond van bij wettelijk voorschrift als authentiek aangemerkte gegevens of kunnen worden verkregen uit bij ministeriële regeling aan te wijzen administraties. Bij ministeriële regeling wordt bepaald voor welke gegevens de tweede zin van toepassing is.

De meesten van ons zullen weten wat de strekking is van dit artikel en we weten allemaal dat het hier gaat om de inlichtingenplicht. We kennen het artikel en passen het dagelijks toe. Maar wat staat er nu precies? Mag ik je bij deze eens uitdagen om in verstaanbaar en begrijpelijk Nederlands uit te leggen wat hier staat. Lastig he?

Toch zetten we dit dagelijks in beschikkingen en roepen het te pas en te onpas in bezwaar- en beroepsprocedures. Kortom we kennen de strekking van het artikel, maar weten we precies wat er mee wordt bedoeld en kunnen we dit  nog in begrijpbare taal aan de burger uitleggen?  En zo nee, passen we dan  het artikel op juiste wijze toe en doen we ode burger daarmee niet te kort?. 

Ik vertel geen geheim dat onze rapporten,  beschikkingen verslagen en advies commissies, gerechtelijke uitspraken vol staan met onbegrijpelijke volzinnen.  Maar wat begrijpen wij daarvan wij en wat begrijpen de burgers daar nu eigenlijk van? We hanteren we de dagelijks de wetboeken als onze bijbels of Korans. Maar weet  je ook dat er bijbels en korans zijn die geschreven zijn in gewone begrijpelijke taal? Toch raar dat we op dat gebied achterblijven.

Is het geen idee om een Particpatiewet in gewone  taal te schrijven? Waarom zou dat moeten of waarom niet?  Wat zijn de voordelen en wat zijn de nadelen.  Maar bovenal is er iemand die daar slechter van wordt?

Over de schrijver

Tjalling Smit is klantmanager bij Werkplein Fivelingo.  Hij werkt al meer dan 20  jaar in de sociale zekerheid. Tjalling staat voor praktische oplossingen waarbij naleving van de wet en het individuele belang burger hand in hand gaan. Door zijn jarenlange ervaring in de sociale zekerheid is hij deskundige op het gebied van de Particpatiewet. Hij is betrokken bij de BvK en draagt de professionalisering van het vak klantmanager een warm hart toe.